മോഹിനിയാട്ടത്തിന്റെ നവ്യലാവണ്യം

ലാസ്യപ്രധാനമായ ശ്രിംഗാരം മോഹിനിയാട്ടത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന രസഭാവമാണ്. അങ്ങിനെയോ എന്ന് സംശയംതോന്നും മേതിൽ ദേവികയുടെ മോഹിനിയാട്ടം കാണുമ്പോൾ. ആ നൃത്തരൂപത്തിന്റെ ആഴങ്ങളെ രസഭംഗമില്ലാതെ അവർ പുനർനിർണ്ണയിക്കുന്നു. ശ്രിംഗാരത്തെ കുലീനമായ മിതത്വത്തോടെ, ലാവണ്യസംബധിയായ രസഭാവത്തെ എന്നാൽ അപൂർവ്വചാരുതയോടെ ഉദ്ദീപിപ്പിച്ചുകൊണ്ടും അനുവാചകബോധത്തെ ഒരു സവിശേഷതലത്തിൽ നിതാന്തജാഗ്രത്താക്കുന്നു അവരുടെ നൃത്തം. കണ്ണകീ ചരിതത്തിലെ 'നഗരവധു'വായ മാധവിപോലും സെൻഷ്വൽ ആയ രസാനുഭവത്തെയല്ല മറിച്ച് ആത്മീയസ്പർശമുള്ള സൌന്ദര്യാനുഭൂതിയെയാണ് പ്രകാശിപ്പിക്കുക. നൃത്തരൂപത്തിന് പുറത്താണെങ്കിൽ പോലും മാധവി അവസാനം അഭയമെത്തുന്ന ആത്മീയ ഇടങ്ങളെ അത് പൂർവപ്രക്ഷേപണം ചെയ്യും.

ക്ലാസ്സിക്കൽ നൃത്തരൂപങ്ങളെ പ്രതി നമ്മുടെ രസകാമനകളിൽ രൂഡമൂലമായ ലാവണ്യബോധത്തെ നഖശിഖാന്തം കുടഞ്ഞുവിരിക്കുന്ന പുതിയ തലമുറയുടെ ഊർജ്ജം ഏറെ മേതിൽ ദേവികയിൽ കാണാം.

ചിത്രം: ഷെമജ്കുമാർ